کتاب «نظريه‌هاي ارزش اضافي» نوشت? کارل مارکس يکي از اصلي‌ترين آثار در ادبيات مارکسيستي به‌حساب مي‌آيد که نشر فارسي آن، ترجمه شد? مستقيم از زبان روسي است. اصل اين کتاب که در سال 1859 منتشر شد، نشان‌دهنده‌ي تلاش اوليه‌ي مارکس براي بيان افکار و نظريات خود در‌مورد مشکلات اقتصادي نظام سرمايه‌داري است. کتاب با تحليل «کالا»، به‌عنوان واحد اساسي اقتصاد سرمايه‌داري آغاز مي‌شود. مارکس توضيح مي‌دهد که کالاها هم ارزش مصرف دارند (ارزش عملي آن‌ها) و هم ارزش مبادله (ارزش آن‌ها در تجارت). مارکس مفهوم «کار» را به‌عنوان جوهر ارزش کالا و معياري که کالاها مي‌بايست با آن مبادله شوند معرفي مي‌کند. مارکس سپس به بحث درباره‌ي «پول» مي‌پردازد، که به نظر او معادلي جهاني است که به‌دليل مبادلات کالا شکل‌گرفته است. به عبارت ديگر، پول با ارائه معياري مشترک براي ارزش کالاهاي مختلف، تجارت را تسهيل مي‌کند. مفهوم مرکزي کتاب «سرمايه» است که مارکس آن را «کار انباشته‌شده» تعريف مي‌کند که براي توليد کالاهاي جديد استفاده مي‌شود. او بين سرمايه‌ي ثابت (سرمايه‌گذاري در ابزار، ماشين‌آلات و غيره) و سرمايه‌ي متغير (دستمزد پرداختي به کارگران) تمايز قائل مي‌شود. اين تمايز بسيار مهم است، زيرا به نظريه‌ي ارزش‌ اضافي او منجر مي‌شود. مارکس مفهوم ارزش اضافي را مطرح مي‌کند. مطابق با ارزش اضافي، ارزش توليد شده توسط کار فراتر از آن چيزي است که براي حفظ و دوام زندگي کارگر ضروري است. اين ارزش اضافي توسط سرمايه‌دار تصاحب مي‌شود و منجر به استثمار طبقه‌ي کارگر مي‌شود. به عقيد? مارکس، ارزش اضافي نيروي محرکه‌ي توليد در نظام سرمايه‌داري است. مارکس همچنين از نقش دولت در اين استثمار نيز سخن گفته است. او دولت را ابزار طبقه حاکم مي‌داند که براي اجراي حقوق مالکيت و مديريت اعتراضات کارگران استفاده مي‌شود. در پايان مي‌توان اذغان داشت که اين کتاب، يا به‌عبارت بهتر، اين دست‌نوشته‌هاي مارکس، به هنگام چاپ تأثير به‌سزايي در توسعه‌ي تفکر مارکسيستي داشتند و همچنين بنيان اثر بعدي مارکس، کتاب «سرمايه» شدند که مارکس در آن کتاب مفاهيم مطرح شده در اين کتاب را گسترش و بسط داد.