مبادل? نمادين و مرگ، با رد هر نوع خوش‌بيني به امکان ستيزه‌گري و سرپيچي در برابر نظام ارزش‌هاي حاکم، تنها راه مقابله با ابتذال، فساد و سلط? سيستم را نه کردار بازنگرانه و بازارزش‌گذار، که ويراني و نابودي خود ارزش مي‌داند. نطف? اين (نا)موضع راديکال، که در آثار متأخر بودريار به خشونت نظري و بي‌معنايي راهبردي ميل مي‌کند، در همين اثر بسته مي‌شود؛ اثري کلاسيک که منبعي غني براي بازتعريف نظري? اجتماعي معاصر به شمار مي‌آيد. ساختار نظري کتاب متمرکز است بر نقد سه گفتمان مسلط در انديش? انتقادي (مارکسيسم، روان‌کاوي و زبان‌شناسي)، که تاآنجاکه تثبيت و آکادميزه شده‌ و در ورط? دستگاه معرفت‌شناختي خود فرورفته‌اند، چيزي از ضرب‌وزور انتقادي‌شان باقي نمانده؛ گفتمان‌هايي که، در نگاه بودريار، اسير متافيزيک تفکر غربي و باورهاي اومانيستي‌اند و از همين رو از نقد بنيادين آن عاجز‌ مي‌مانند. ژان بودريار، از شاخص‌ترين و بحث‌برانگيزترين نظريه‌پردازان اجتماعي معاصر، در مبادل? نمادين و مرگ طي سيروسياحتي شورانگيز به طرح ايده‌هايي غريب در حوزه‌هاي گوناگون نظري? فرهنگي و اجتماعي (از اقتصاد سياسي، روان‌کاوي و قوم‌نگاري گرفته تا نظري? ارتباطات، نشانه‌شناسي و بوطيقا) مي‌پردازد و با توصيف گذار تاريخي از توليد به بازتوليد و وانمايي نشان مي‌دهد که کانون نقد ارزش و هستي‌شناسي رمزگانْ بازگشتي بدعت‌آميز به ظرفيت واسازند? ايد? مبادل? نمادين است.