کتاب «فرداها»، داستان زندگي شخصي به نام آماند را روايت مي‌کند و خواننده را با لحظه‌لحظه‌ي زندگي او همراه مي‌کند. اتفاق وحشتناکي براي او افتاده و زندگي پيش چشمش رنگ‌باخته؛ اما اين پايان ماجرا نيست. آماند به روستايي پناه مي‌برد و در آن روستا خانه‌اي را مي‌يابد و در آن مشغول فعاليت مي‌شود. اين خانه دوباره او را به سمت زندگي سوق مي‌دهد و دريچه‌اي نو را به رويش مي‌گشايد. او که از زندگي نااميد شده، ناگهان با يادداشت‌هايي رو‌به‌رو مي‌شود که معناي زندگي از دست رفته‌اش را به او باز مي‌گرداند. اين نوشته‌ها براي صاحب اين خانه بوده که حالا از دنيا رفته اما زندگي هنوز در خانه‌اش جاري است. نام مالک قبلي خانه خانم هوگ بوده و در يادداشت‌هايش به باغباني و فعاليت‌هايي که در اين زمينه داشته مي‌پردازد. همين نوشته‌ها باعث مي‌شوند تا آماند خمودگي را کنار بگذارد و با دست‌نوشته‌هاي خانم هوگ همراه شود. آماند فعاليت‌هاي خانم هوگ را از سر مي‌گيرد و به باغچه سر‌و‌ساماني مي‌دهد. رفته‌رفته همين فعاليت‌ها باعث مي‌شوند تا آماند زندگي را از سر بگيرد و غم را کنار بگذارد. بارها از قول توران ميرهادي خوانده‌ايم که: «غم بزرگ را تبديل به کاري بزرگ کنيم». آماند نيز زماني که مشغول به فعاليت مي‌شود و کار مي‌کند، اندوهش را فراموش کرده و کم‌کم با آدم‌ها ارتباط برقرار مي‌کند. باغچه‌ي رنگ‌ و‌ رو گرفته، روح جديدي به زندگي آماند مي‌دمد و زندگي او را دچار تحول مي‌کند. او حالا مي‌داند که روز‌ نو نويد اميد و بوي زندگي مي‌دهد. خواندن اين کتاب را به همه‌ي کساني که در زندگي روزمره غرق شده‌اند و جزئيات خوشايند آن را فراموش کرده‌اند، پيشنهاد مي‌شود. چراکه خواندن اين کتاب ما را با زندگي و طبيعت آشتي داده و باعث مي‌شود تا نگاهي نو به احساسات و اطرافمان داشته باشيم. مليسا ده کوستا نويسنده‌ي فرانسوي اين رمان را به رشته‌ي تحرير درآورده که از پرفروش‌ترين نويسنده‌هاي فرانسه محسوب مي‌شود.