«استون» در اين رمان به شکلي کاملا باورپذير و ملموس، به «ميکل آنژ» زندگي مي بخشد. او شش سال را به نوشتن اين کتاب اختصاص داد و تمام 495 نامه به جا مانده از «ميکل آنژ» را همراه با تمام يادداشت ها و قراردادهاي او ترجمه کرد. «استون» همچنين چندين سال در ايتاليا ساکن شد تا بيشترين ميزان آشنايي را با جهاني که «ميکل آنژ» در آن ساکن بود، به دست آورد. در انتهاي کتاب، احساس خواهيم کرد که «ميکل آنژ» را کاملا مي شناسيم: مسائل خانوادگي او، رقابت هايش، حاميان او از جمله «لورنزو مديچي»، دوستان وفادار و خيانتکارش، و البته از همه مهم تر، عشق و شيفتگي او نسبت به خلق آثار هنري.