کتاب «ديگر رنگ دنيا را نخواهم ديد»، کتابي مستند و يا ناداستان نوشته‌ي احمد آلتان، نويسنده‌ي نامدار ترکيه‌اي است. آلتان محکوم به گذران باقي عمر خود در زندان است و آن‌چه در «ديگر رنگ دنيا را نخواهم ديد» به رويدادهايي مربوط مي‌شود که اين نويسنده در حبس گذرانده است. اين اثر در سال 2019 نامزد دريافت جايزه‌ي بهترين کتاب غيرداستاني Baillie Gifford شده است. احمد آلتان به اتهام همکاري در ايجاد کودتا عليه حکومت اردوغان به حبس ابد محکوم شده است. او در اين کتاب، به خاطرات و روايات خود از اتفاقاتي که از سر گذرانده مي‌پردازد. زندگي‌ او تنها به يک سلول کوچک محدود شده اما با اين‌حال، آلتان از اميد و آرامشي مي‌نويسد که حتي در دل‌سخت‌ترين شرايط هم بر ذهن او حاکم است. آلتان معتقد است که اکنون در‌حال گذراندن وقايعي‌ست که گويي سال‌ها پيش و در آثارش آن را پيش‌بيني کرده بود. براساس آن‌چه در کتاب «ديگر رنگ دنيا را نخواهم ديد» آمده، حدود نيم‌قرن قبل، پدر احمد آلتا، روزنامه‌نگار، رمان‌نويس و نماينده‌ي مجلس نيز به وسيله‌ي حکومت قبلي دستگير شده بود. همان روزي که براي دستگيري پدر به خانه‌شان آمدند، آلتان پدر با اقتدار و خونسردي به پليس‌ها قهوه تعارف کرد. مشابه اين اتفاق براي احمد آلتان هم افتاد. نگهبان در مسير زندان به او سيگار تعارف کرده بود، و پاسخ مقتدرانه‌ي احمد به او اين‌چنين بود: «من فقط وقتي سيگار مي‌کشم که مضطرب باشم!» همين برخورد به او چنان قدرت دروني‌اي القا کرد که توانست موقعيت‌هاي سخت‌تري را دوام بياورد. به گفته‌ي خودش، واقعيت نتوانسته بود او را تسخير کند، بلکه او خود بر واقعيت غلبه کرده بود. اين کتاب به همان اندازه که وقايع زندان را روايت مي‌کند، راوي زيبايي آزادي و جادوي نوشتن ا‌ست. آلتان اعتقادي قوي به اين موضوع دارد که شايد بتوانند او را زنداني کنند، اما نمي‌توانند او را در جايي که مي‌خواهند متوقف کنند. او مي‌گويد: «مانند همه‌ي نويسندگان، من هم از قدرت جادو بهره‌مندم؛ من قادرم به آساني از ديوارهايي که شما ساخته‌ايد عبور کنم.»