يوکو تاوادا در کتاب ارواح مليت ندارند از تجربه‌ي زندگي ميان دو زبان مي‌گويد؛ از ابهام، رازآلودگي و غريبگي زبان براي کسي که زبان مادري متفاوتي دارد. او گاهي از کلمه‌ها، الفبا و نشانه‌هايي دور از انتظار بهره مي‌برد تا فهمي نو از زبان و ترجمه عرضه کند. به نظر تاوادا ترجمه صرفا برگرداندن واژه‌ها از زباني به زبان ديگر نيست، بلکه در وهله‌ي نخست، مفاهيم ذهني و معاني هستند که به کلمه‌ها ترجمه مي‌شوند. به تعبير خودش، «زبان‌هاي ديگر توجه ما را به اين حقيقت جلب مي‌کنند که زبان، حتي زبان مادري، چيزي جز ترجمه نيست.»