"آدم ها" مجموعه ي داستان هاي کوتاهي است به قلم "احمد غلامي" که شصت و دو اثر کوتاه داستاني از اين نويسنده را در برداشته و موفق شده "برنده ي جايزه ي بهترين مجموعه داستان سال 1389 از بنياد گلشيري" بشود. همانطور که از عنوان کتاب برمي آيد، "احمد غلامي" اين داستان ها را درباره ي "آدم ها" نوشته است. شخصيت پردازي در اين داستان هاي چندصفحه اي به گونه اي است که ابتدا نام شخصيت موردنظر و سپس عمده ي ويژگي هاي ظاهري و اخلاقي اش به خواننده معرفي مي شود. آنچه بيش از همه در اين "آدم ها" جلب توجه مي کند و در واقع آن ها را خاص مي کند، همان معمولي بودنشان است. اين "آدم ها" نه از معيارهاي زيبايي شناسانه ي رمان هاي عامه پسند چيزي نصيبشان شده و نه خصوصيت اخلاقي خاصي دارند؛ حتي موقعيت اجتماعي که آن ها را از بقيه جدا کند و حسادت برانگيزد هم ندارند؛ در يک کلام آن ها آدم اند. آدم، خالص از هر امتيازي که آن ها را از چهارچوب معمول خارج کند. از ديگر ويژگي هايي که "احمد غلامي" براي اين "آدم ها" در نظر گرفته، نحوه ي معارفه ي آن ها به خواننده است؛ آدم هاي او با ويژگي هاي مثبت و قهرمانانه شان به خواننده شناسانده نمي شوند بلکه اين ترس ها و ضعف هايشان است که آن ها را به مخاطب معرفي مي کند. "احمد غلامي" علاوه بر شخصيت ها، توجه ويژه اي به مکان داستان ها داشته و اکثر رويدادهاي رمان در دو مکان مشخص "محله" و "جبهه" و پس از آن در جاده، محل کار، خانواده و روستا اتفاق مي افتد.