کتاب «پژوهش روايي در علوم تربيتي» اثر جين کلندينين، راهنماي جامعي براي محققان و دانشجويان علاقه‌‌مند به استفاده از تحقيق روايتي براي درک و تفسير تجربيات زيسته در علوم تربيتي است. کلندينين کتابش را با طرح مباني فلسفي و نظري تحقيق روايي آغاز مي‌کند. او بر اهميت درک تجربيات انساني به عنوان پديده‌هاي داستاني تأکيد مي‌کند، جايي که افراد از طريق روايت‌ها زندگي خود را معنا مي‌کنند. اين رويکرد به پيچيدگي و غناي تجربيات زيسته احترام مي‌گذارد و آنها را به عنوان منابع ارزشمند دانش مي‌شناسد. پس از اين چارچوب روش شناختي مفصلي براي انجام تحقيق روايي ارائه شده است. کلندينين در مورد فرآيندهاي زندگي، گفتن، بازگويي و زنده کردن داستان‌ها بحث مي‌کند که هسته اصلي تحقيق روايي را تشکيل مي‌دهند. او توضيح مي‌دهد که چگونه محققان مي‌توانند پرس‌وجوهاي روايي را طراحي و اجرا کنند، از چارچوب بندي سوالات تحقيق و پژوهش گرفته تا جمع‌آوري و تجزيه و تحليل داده‌هاي روايي. نويسنده پس از اين به اصول اخلاقي در اين نوع تحقيق پرداخته است. وي ملاحظات اخلاقي در تحقيق روايي، به ويژه اهميت ايجاد و حفظ روابط محترمانه و متقابل با شرکت‌کنندگان را برجسته مي‌کند. براي نشان دادن کاربرد تحقيق روايي، کتاب شامل مطالعات موردي متعدد است. اين موارد نمونه‌هاي عيني از چگونگي استفاده از تحقيق روايي براي کشف پازل‌هاي مختلف تحقيقاتي روشن مي‌کنند. هر مورد با نقد و تحليل نويسنده همراه است و بينشي در مورد چالش‌ها و فرصت‌هاي تحقيق روايي ارائه مي‌دهد. همچنين نويسنده در فصول پاياني کتاب به مباني فلسفي پژوهش روايي پرداخته است و پيوندهاي آن با عمل‌گرايي (پراگماتيسم)، پديدارشناسي و هرمنوتيک را بررسي مي‌کند. کلندينين به اين بحث مي‌پردازد که چگونه اين سنت‌هاي فلسفي، روش پژوهش روايي را تحت تأثير خود قرار داده‌اند و روش‌هايي را که محققان روايات افراد را تفسير مي‌کنند را متعين کرده‌اند.