«پرندگان مي‌روند در پرو بميرند» مجموعه داستاني از رومن گاري، نويسنده سرشناس فرانسوي است. او در مسکو به دنيا آمد و از چهارده‌سالگي با مادرش ساکن فرانسه شد و رمان‌هايش را هم به زبان فرانسوي نوشت. اين اثر، مجموعه‌ي شانزده داستان کوتاه است که يازده داستان آن پيش‌تر به فارسي برگردانده شده است. بخشي از اولين داستان مجموعه، «پرندگان مي‌روند در پرو بميرند» را مي‌خوانيد. اين داستان درباره مرد تنهايي است که در ساحلي قهوه‌خانه دارد؛ ساحلي که مرغان دريايي آنجا را براي مردن انتخاب مي‌کنند: «کمي شاعر، کمي خيال‌باف... بعد از جنگ و درگيري در اسپانيا ، شرکت در جنبش‌هاي چريکي در فرانسه و کوبا، ديگر وقتِ پناه بردن است به پرو، به کوهپايه‌هاي آند، به ساحلي که همه‌چيز تمام مي‌شود آن‌جا، چرا که تا چهل و هفت‌سالگي آن‌چه لازم است، ياد گرفته و ديگر نه اميدي بسته به آرزوهاي دوست‌داشتني و نه به زن‌ها: دلش را خوش مي‌کند به منظره‌اي زيبا. منظره‌ها کمتر به آدم رکب مي‌زنند. کمي شاعر، کمي خيال... تازه، يک روز مي‌آيد که توجيه علمي شعروشاعري را هم بگذارند روي ميز و مثل يک عارضه‌ي ترشح داخلي درباره‌اش صحبت کنند.» رومن گاري، تنها نويسنده‌ي فرانسوي است که جايزه‌ي گنکور فرانسه را دو بار به خاطر نوشتن «ريشه‌هاي آسمان» و «زندگي در پيش رو» دريافت کرده است.