و كسي نميداند در كدام زمين ميميرد سفرنامه است و سفر نامه نيست سفرنامه است چون به هر حال وقايع سفر را روايت ميكند و سفرنامه نيست چون نويسنده خلاف سنت به جاي هيجان زدگي و عجله براي رسيدن هر جا مجالي بيابد از هياهوي جهان و شتاب سفر كناره ميگيرد اين روايت جستارگونه سفر و كوله گردي در ايران و نپال و افغانستان و تركيه و روسين و فرانسه و ايتاليا را دست مايه اي كرده براي گزارش اوضاع و احوال جوامع انساني كاري شبيه خود مردم نگاري و در واقع سفر انديشي كه بيرون و درون را به هم آميخته