مرگ به وقت بهار، کتابي است پر از خشم، وحشت، انزجار و درعين‌حال زيبايي که زبان صريح و زنده‌ و قدرت خيال‌انگيزي آن در صفحه‌به‌صفحه‌اش مشهود است. پرواضح است که اين کتاب اثري هنري و حقيقتا بي‌بديل است. به قول راوي داستان هنگام توصيف چشمه‌اي کوهستاني: «چيز زنده‌اي بود فراي درک و فهم.» و بي‌شک کتابي است که به‌هيچ‌وجه فراموش نمي‌شود. (جان سلف)