کامو در اين رمان به بررسي حالات و روحيات افراد در زمان‌هاي مختلف اين دوره پرداخته است. حس همدلي، وحشيگري، عذاب وجدان و.... در يک بلاي همگاني. کامو در مورد اين رمانش در نامه‌اي به رولان بارت مي‌نويسد که در مقايسه با رمان «بيگانه»، «طاعون» بي گفت‌وگو است از سرکشي انفرادي به جهان اجتماعي؛ اجتماعي که بايد در مبارزه‌هايش شرکت کرد. اگر از «بيگانه» تا «طاعون» راهي در راستاي تحول باشد، اين تحول در جهان همبستگي و مشارکت است.