کتاب «شاه و شطرنج قدرت در خاورميانه» به سياست خارجي ايران در زمان حکومت محمدرضا‌شاه پهلوي، در قبال نهادهاي غيردولتي در خاورميانه مي‌پردازد. اين کتاب که توسط آرش رئيسي‌نژاد تأليف شده است، به خوبي توانسته است که پويايي‌هاي ژئوپليتيک و ژئوفرهنگي‌ را که بر روابط راهبردي ايران با کردهاي عراق و شيعيان لبنان در زمان شاه تأثير‌گذاشته است، تحليل کند. کتاب به‌صورت تاريخي ساختاربندي شده است و هر فصل کتاب بر دوره‌ي زماني و جنبه‌ي متفاوتي از سياست‌هاي خارجي غيردولتي ايران تمرکز دارد. در مقدم? کتاب، رئيسي‌نژاد اهميت روابط ايران با گروه‌هاي فعال غيردولتي در خاورميانه، را توضيح مي‌دهد. سپس در فصل اول کتاب، تهديدها و فرصت‌هايي را که حاکميت تهران را بر آن داشت تا به‌دنبال اتحاد با گروه‌هاي غيردولتي مانند کردهاي عراق و شيعيان لبنان باشد را براي خوانندگان توضيح مي‌دهد. کتاب سپس مراحل اوليه‌ي سياست خارجي غيردولتي ايران را مورد بحث قرار مي‌دهد و ارتباطات و تعاملات اوليه با نهادهاي غيردولتي قبل از سال 1337 را توضيح مي‌دهد. کتاب سپس به تشريح رسمي شدن سياست خارجي غيردولتي ايران در اين دوره پرداخته و جزئيات چگونگي شکل‌گيري روابط با کردها و شيعيان لبنان را شرح مي‌دهد. بخش بعدي کتاب به اوج سياست خارجي غيردولتي ايران مي‌پردازد، جايي که دولت شاه به‌طور فعال با اين گروه‌ها براي پيشبرد منافع منطقه‌اي خود درگير شد و از آن‌ها به نفع خود بهره گرفت. رئيسي‌نژاد، رفته‌رفته افول اين سياست‌هاي خارجي را توضيح مي‌دهد که با تغيير پويايي‌هاي منطقه‌اي و ظهور چالش‌هاي جديد، دوره‌اي از عدم قطعيت و ارزيابي مجدد سياست خارجي ايران شکل گرفته است. سپس، در سال‌هاي قبل از انقلاب 57، کاهش نفوذ ايران بر گروه‌هاي غيردولتي و فروپاشي نهايي رژيم شاه مورد‌تجزيه و تحليل قرار مي‌گيرد و بينش‌هايي در‌مورد پيامدهاي استراتژي‌هاي سياست خارجي به کار گرفته شده ارائه م‌شود. اين کار براي کساني که به ژئوپليتيک خاورميانه، سياست خارجي ايران و روابط بين‌الملل به‌طور کلي، علاقه دارند مي‌تواند قابل توجه باشد. مي‌توان گفت که کتاب «شاه و شطرنج قدرت در خاورميانه» ظهور و نوسانات ارتباطات ايران با گروه‌هاي غيردولتي سياسي را که بيش از سه دهه در قلب سياست امنيتي بين‌المللي و منطقه‌اي تأثير‌گذار بوده است، روشن مي‌کند.