ما در عصر سرعت زندگي مي کنيم. ما تلاش مي‌کنيم تا کارآمدتر باشيم، هر دقيقه، هر ساعت و هر روز بيشتر را درگير کنيم. از زماني که انقلاب صنعتي جهان را به سمت دنده هاي بالا تغيير داد، فرقه سرعت ما را به نقطه شکست رساند. اين حقايق را در نظر بگيريد: آمريکايي ها به طور متوسط ??هفتاد و دو دقيقه از هر روز را پشت فرمان خودرو مي گذرانند، يک مدير تجاري معمولي اکنون شصت و هشت ساعت در سال را به دليل تعليق از دست مي دهد و بزرگسالان آمريکايي در حال حاضر به طور متوسط ??نيمي از آن را اختصاص مي دهند. ساعتي در هفته براي عشق ورزيدن. وقتي در لبه خستگي زندگي مي کنيم، بدن و ذهن خود به طور مداوم به ما يادآوري مي کند که سرعت زندگي در حال چرخش خارج از کنترل است. در ستايش آهستگي تاريخچه رابطه فزاينده ما با زمان را رديابي مي کند و به پيامدهاي زندگي در اين فرهنگ شتاب يافته خلقت خودمان مي پردازد. چرا هميشه اينقدر عجله داريم؟ درمان بيماري زمان چيست؟ آيا کاهش سرعت ممکن يا حتي مطلوب است؟ مردم در سرتاسر جهان با درک بهايي که براي سرعت بي‌امان مي‌پردازيم، زمان خود را پس مي‌گيرند و سرعت را کاهش مي‌دهند - و در نتيجه زندگي شادتر، سالم‌تر و سازنده‌تري دارند. يک انقلاب آهسته در حال وقوع است.