نمايش نامه? «آتش‌سوزي‌ها» دومين قسمت از يک چهارگانه? نمايشي اثر وجدي معود، هنرپيشه و کارگردان لبناني است که قسمت اول آن با عنوان «ساحلي» در ???? به اجرا درآمد. بي‌آنکه «آتش‌سوزي‌ها» ادامه? روايت ساحلي باشد، در آن به طرح پرسش‌هايي درباره? هويت پرداخته‌شده است. شهرت جهاني معود به خاطر خلق نمايش‌هايي است که در اکثر کشورهاي جهان به روي صحنه رفته است. اجراي سه نمايش ساحلي، آتش‌سوزي‌ها و جنگل، از تترالوژي (چهارقسمتي) خون وعده‌ها جايگاه او را تا جايگاه نويسندگان برجسته فرانسه زبان الهام‌بخش نسل جوان بالا برده است. ماجرا از خواندن وصيت‌نامه مادر برادر و خواهر دوقلو، ژان و سيمون آغاز مي‌شود. اين وصيت‌نامه زماني که توسط سردفتر لوبل خوانده مي شود باعث زنده شدن خاطراتي از دوران کودکي اين خواهر و برادر مي‌شود. چه کسي پدرشان بوده است؟ چگونه دور از سرزمين مادري، در کشور کانادا، به دنيا آمده‌اند؟ سر دفتر لوبل نامه‌هاي در بسته‌اي از طرف مادرشان، به هر يک از آن‌ها مي‌دهد و تاکيد مي‌کند که يکي بايد به دست پدري برسد که گمان مي‌کنند مرده است، و نامه ديگر، به برادري که تا آن لحظه کوچک‌ترين اطلاعي از وجودش نداشتند. دنيايي از پرسش و درد وجود ژان و سيمون را قرا مي‌گيرد: «مطمئنِ مطمئنِ مطمئن. خيلي دلم مي‌خواست شما رو تو يه موقعيت ديگه‌اي ملاقات مي‌کردم، ولي از اونجايي که نتيجه? دُرُست مهم‌تر از نيتِ پاکه، پس، پيش‌بيني‌کردن هم کارِ خيلي سختيه. مرگ خبر نمي‌کنه. مرگ چيزي نميگه. اون زيرِ همه? قول‌هاش مي‌زنه. فکر مي‌کنيم خيلي مونده تا بياد، ولي اون هر وقتي که دلش بخواد مياد. مادرتون رو دوست داشتم. اينو همين جوري مي‌گم، به‌طور کلي. مادرتون رو دوست داشتم. اون اغلب از شما برام حرف مي‌زد؛ نه، اغلب نه. بعضي وقتا. همين جوري. اون مي‌گفت: دوقلوها؛ مي‌گفت يه قل دختر، يه قل پسر. مي‌دونين که اون چه‌جور آدمي بود؛ هيچ‌وقت چيزي به کسي نمي‌گفت. با کسي حرف نمي‌زد. مي‌خوام بگم، تا قبل از اينکه کاملاً از حرف‌زدن دست بکشه، با کسي حرف نمي‌زد. به من هم چيزي درباره? شما نمي‌گفت. اون اين جوري بود. وقتي که مُرد، بارون مي‌اومد. نمي‌دونم. بارونش خيلي اذيتم کرد. تو کشور خودش هيچ‌وقت بارون نمياد.»